Deze dag is een beetje onwezenlijk. Het opstaan en klaar maken voor een dag tocht is voorbij. Ik moest vandaag alleen naar mijn gereserveerde studio voor 4 dagen. En vanuit mijn raam daar kan ik de Kathedraal gewoon zien. Overigens echt heel fijn, wat ruimte en zelf echt kunnen koken zonder elkaar te verdringen in een keuken van een albergue. En en restje kan gewoon in koelkast en hoeft niet weggooit te worden. Heel aardige eigenaar. En ik kan de hoogte was even goed doen en hangt te drogen terwijl het waarschijnlijk morgen nog niet droog is. Maar dat hoeft ook niet.
Vandaag nog wel weer naar de Kathedraal geweest en weer allerlei pelgrims begroet die ik onderweg was tegen gekomen.
En zo’n dag is bitter zoet. Het is goed dat het klaar is maar er is ook een: En Nu? Ik blijf nog tot maandag en het regen vreselijk. Al die in komende pelgrims hebben het vandaag ook wel echt gehad, ze zijn ook met regencape klets nat. Wat dat betreft heb ik eengoede timing gehad.
Veel van de pelgrims uit ” mijn” groep gaan of morgen naar huis of gaan morgen door naar Finestere. Dat had ik al een week geleden besloten om niet te gaan doen. Maar het voelt ook een beetje als een zwart gat. Ik weet nog niet zeker of ik daar nu wel heen wil. Het aanwezig zijn in India en Finestere is zo verweven met vijf jaar geleden dat ik het nu niet helemaal kan voelen. En al helemaal niet als toerist ineen bus. Op dit moment zit er dus een weerstand om daar nu heen te gaan.
Waarschijnlijk gaat die wel weer passen in een volgende Camino. Want ondanks dat dit echt een wisselvallige zware Camino (vooral emotioneel) is geweest weet ik dat ik terug kom (vanzelfsprekend als Deo Volente). Dat is niet uit te leggen maar wel een een weten die heel diep zit. Dat is een bevestiging dat ik de smet van de Camino weg heb kunnen lopen.
Morgen zal ik daar wat meer over schrijven.
Misschien morgen naar het museum. Jammer dit weer. Om meer dan één reden. Ze hebben hier prachtige parken helemaal nu in het voorjaar maar ja zonder ⛅ is het toch minder fijn.
Maar zal me wel vermaken. Wellicht tot morgen.
Hoi Greta, ik kan me wel voorstellen dat nu de tocht erop zit en het doel bereikt, het uitlopen van de Camino waar je hem vorig jaar noodgedwongen hebt moeten stoppen, een vreemd gevoel geeft. Omdat je nu als een soort toerist nog wat dagen hebt om te relaxen. Wel een mooi moment voor een pas op de plaats bij dat sleche weer.
Toch vermoed ik dat het wel een reden heeft dat je nog 4 dagen de tijd hebt voor de terugreis begint. Dat zal zich vanzelf wel gaan vormen.
Lieve groetjes van ons.
Ps ik heb wel erg moeten lachen toen je Joke aansprak op het rugzakje ….
Je verhaal lezend en fotos bekijkend vind ik je een topvrouw. Je bent nog niet thuis en praat alweer over een volgende Camino jeetje meid toch….
Ja jammer dat je geen zon hebt kon je nog even de parken in en in de zon zitten en lekker bruin naar Nederland komen.Hier word je ook niet echt bruin.
Fijn dat je eigen eten weer kan koken enz….
Meid nog fijne dagen en geniet nog maar…
Liefs van ons xxxx