24 zware kilometer. Al vroeg warm vandaag ; om 10.00 uur al rond de 27 graden. Dus veel zon. En veel korte stevig klimnetjes en lange diepe afdaling. Want uit eindelijk moesten we naar beneden.
Tja en dan denk je met al meer dan 500 kilometer in voeten niet meer echt blaren op te lopen. Nu aan beide voeten wel degelijk en ook van het pijnlijke soort. Daarbij komt dat mijn scheenbeen toch ook weer is gaan zwellen. Ik heb maar liefst 4 keer gepauzeerd. Dat is best vaak op 24 km.
Nu vonden de meeste pelgrims het zwaarder dan verwacht en dat is dan weer een kleine troost voor mij.
Nou ja ik hoopte vroeg in Santiago te kunnen zijn maar dat moet ik toch nog maar even zien.
Vandaag wel een prachtig route veel in het groen en af en toe een dorpje. Dit is wat mij betreft echt een Camino op zijn best. Een beetje jammer dat het bijna klaar is. Maar ook fijn dat het bijna klaar is.
Ik had gereserveerd in een privé albergue en dat was maar goed ook. Alle ‘albergue’ plekken in Sigüeiro zijn op. Ook hier is het fenomeen de laatste 100 kilometer een ding. Dit is een prachtige albergue van alle gemakken voorzien. Wasmachine en droger in begrepen. Toch wel fijn. Alleen kan er niet gekookt worden als je geen eten mee had. Namelijk in Sigüeiro is op zondag alles dicht muv de bars en restaurants. Dat zijn we verder alleen in dorpjes tegengekomen.
Het was voor mijn toch echt wel vreemde Camino. Laten we maar zeggen een Camino del Greta. Geheel in de gedachte dat iedereen zijn eigen Camino doet. Misschien lukt het me later in Santiago of thuis nog wel een samenvatting van te maken. Dus nog even geduld.
Wel weer een fotocollage.