Pedrouzo en blije gezichten

Op een terras in een heel drukke Pedrouzo bij een benauwde temperatuur (maar nog steeds droog) komt pelgrim na pelgrim met een brede glimlach binnen. Ook al zijn er ook best veel die moeilijk lopen.

Er heerst op de terrassen ook een beetje uitgelaten sfeer, alsof we er al zijn. Toch zullen die laatste 20 kilometer morgen voelen als lopen op vleugels. Tenminste zo was het voor mij in 2012 wel.

Het is nu 15.00 uur en de gemeentelijke herberg is nu vol ( plaats voor 120) maar verder nog bedden genoeg. Toch veel minder druk dan vijf jaar geleden, in de zomer.

Dit deel van de route deed sowieso herinneringen​ op waaien van 5 jaar geleden. Toen heb ik samen met de Oostenrijkse Georg en Julia in Santa Irene in de herberg (zie foto) geslapen omdat het heel druk was en die toen nog plek had ( later op die dag ook niet meer).  De volgende dag waren we toen ruim voor de mis in Santiago ( begint om 12.00 uur). Toen gingen we voor zes uur lopen. Dat is wellicht morgen niet zo, omdat het dan nog echt een uur donker is en het waarschijnlijk zal regenen.

Maar ook dat morgen niet voor veel ergernis zorgen. Ik denk dat het morgen al vroeg onrustig is in de herbergen. Maar hier op de laatste stopplaats voor Santiago zijn ze dat denk ik wel gewend.

Mijn laatste nacht in een drukke Albergue ( voor deze Camino). Nog even een keer doorbijten 😉 en dan morgen een nachtje hotel en daarna nog een paar dagen een studiotijd waar ik zelf kan koken enzo.

Maar ik zal waarschijnlijk nog wel iets schrijven. Tenminste als WIFI het doet.